رودکی

رآستان جانان (طریقت)رودکی

۩۩۩ ☫برآستان جانان (طریقت)رودکی ☫ ۩۩۩  

روی به محراب نهادن چه سود؟  دل به بخارا و بتانِ طراز

ایزدِ ما وسوسۀ عاشقی  از تو پذیرد، نپذیرد نماز

من مویِ خویش نه ازآن می‌کنم سیاه 

 تا باز نوجوان شوم و نو کنم گناه

چون جامه‌ها به وقتِ مصیبت سیه کنند

  من موی از مصیبتِ پیری کنم سیاه

 

این جهان را نگر به چشمِ خِرد    نی بدان چشم کاندرو نگری

همچو دریاست وز نکوکاری    کشتیی ساز تا بِدان گذری

 

ای آنکه غمگنی و سزاواری   وندر نهان سرشک همی باری

هموار کرد خواهی گیتی را؟   گیتی‌ست، کی پذیرد همواری؟

شو تا قیامت آید زاری کن  کی رفته را به زاری بازآری؟

تا بشکنی سپاهِ غمان بر دل  آن بِه که مَی بیاری و بگساری

اندر بلایِ سخت پدید آرند  فضل و بزرگ‌مردی و سالاری