خطر ماهواره های هسته ای روسیه

سلام   امروز اسکرین شما را با خطر ماهواره های هسته ای روسیه آشنا خواهد کـــــرد.

با کلیک بر روی ادامـــــه مطلـــــب میتوانید مطلـــــب نوشتـــــه شده را ببینید.

 

اتحاد جماهیر شوروی در طول سالهای 1965 تا 1988 ، مجموع 33 ماهواره فعال کنترل شده هسته ای با مدار هسته ای را به مدار نزدیک زمین ، با هدف نظارت بر کشتی های تجاری ناتو و تجارت با کمک رادار ، راه اندازی کرد.

شورای آکادمی علوم روسیه (RAS) و شورای اکتشافات فضایی در نظر دارند وزارتخانه ها و ادارات مربوطه این کشور را به دلیل محتویات هسته ای زیر نظر نگاه دارند تا خطرات احتمالی سقوط آنها بر روی زمین را پیش بینی کنند ، طبق بیانیه شورا که توسط الکساندر سرگئیف رئیس RAS امضا شده است.

مسئولیت به ویژه بر عهده وزارت های دفاع ، ارتباطات و فوریت های اقتصادی روسیه و همچنین شرکت فضایی ایالتی راسوسسموس ، شرکت انرژی ایالتی انرژی اتمی ROSATOM و سرویس فدرال هیدرومترولوژی و نظارت بر محیط زیست می باشد

آنها وظیفه دارند "زمینه نظارت بر اشیای فضا با منابع انرژی هسته ای و تجزیه و تحلیل آلودگی های ساخته شده توسط انسان از فضای بیرونی نزدیک به جو زمین و پیش بینی خطرات احتمالی بازگشت چنین اشیایی به جو زمین را فراهم سازند ".

این بیانیه پس از آن صورت می گیرد که سرگئی مشچاریاکف از پژوهشگاه اصلی تحقیقاتی راسکوسوس سال گذشته ادعا کرد که ماهواره های قدیمی هسته ای شوروی تهدیدی را برای سایر اشیاء فضایی ایجاد می کنند.

وی ادعا کرد که ابری از قطرات سدیم پتاسیم که از راکتورهای هسته ای خارج می شوند ، ممکن است فضاپیماهایی را که در ارتفاع حدود 1000 کیلومتر کار می کند ، به خطر بیندازد. از آلیاژ سدیم پتاسیم به عنوان خنک کننده در واحدهای انرژی هسته ای Buk که در ماهواره های اتحاد جماهیر شوروی نصب شده بود ، استفاده می شد.

در ژوئیه سال 2019 گزارش شد که مشچاریکوف به اتهام خیانت بالا بازداشت شده است.

با این حال ، در 24 ژانویه 1978 ، یکی از این ماهواره ها پس از سقوط به دلیل نقص در آن ، ضایعات رادیواکتیو را در شمال کانادا پراکنده کرد.